بعد از مدتها..

سلام

روم مشکی به خاطر نبودنم...پی سی ترکیده نمیتونم بیام نت الانم با لپ تاپ قرضی اومدم زیاد نمیتونم بمونم....شرمنده م که بهتون سر نزدم و کامنتا بی جواب مونده....از معرفتتون ممنونم که وقتی نبودم کامنت گذاشتین ..واقعا شرمنده ی مرامتون...بی معرفتاشم خو اصن با من حرف نزنن ایشششش(شوخیدم)

بهتره زیاد وراجی نکنم وقت کمه....

خلاصه حالم خوبه....

خاله کوچیکه چهارشنبه 28مرداد پیوند مغزاستخون شد ....خداروشکر تا اینجاش خوب پیش رفته....توکل به خدا

+اتفاقات زیادی رخ داده نوشتنی ها زیاده اما وقت نیس...هروقت عجله دارم حرفام یادم میره...

فقط خواستم بگم هنوز زنده ام و با تنفسم دارم گاز گلخانه ای تولید میکنم و اتمسفر رو آلوده میکنم و سوراخ لایه ی اوزون رو گشاد تر مینُمایم

بقیه ی حرفا باشه برای وقتی که عجله نداشتم و وقت بود....بای تا های

+بازم ببخشید که سرنزدم به وبتون و کامنتا رو نتونستم تایید کنم...ببخشید...روم مشکی پرکلاغی...ایشالا جبران بنمویَم بعدا

 

نه میتوانم بخندم نه گریه کنم ! فقط نگاه میکنم... فقط(رمز فرق داره)

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

22.قَروقاطی(رمز همون قبلی)

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

21.رفیق قدیمی

حالم اصن جالب نبود اوضاع جسمیم حسابی به هم ریخته ست داشتم ناله میکردم که یه شماره ناشناس چندبار زنگ زد و جواب ندادم کلا هر شماره ای ناشناس باشه جواب نمیدم. میگم اوجش اگه آشنا باشه و کارش ضروری باشه اس میده میفهمم کیه غریبه هم باشه که هیچ...بعد همون شماره اس داد:

اون:عاغا چرا جواب نمیدی؟؟؟ :(

من:سلام...شما؟؟

اون: دختره بابام :)

من: خو دختره بابا اسم نداره آیا؟؟؟

اون:یه ذره هم حدس نمیزنی من کی اَم؟؟؟

من: نه میترسم فسفرای مغزم تموم شه

اون: :d

من: :/

اون:خب تو که برنمیداری که اسممو بهت بگم

من:فاطمه تویی؟؟؟

اون:دو دقیقه دیگه بهت میزنگم بردار ببینی کی اَم

بقیه شو میذارم اَندرونی

20.

بعد از مدتها کتابمو گرفتم دستم خیر سرم مثلا درس بخونم...بعد از اونجایی که بابایی خانِ شیطون بلا هروقت من میخوام بدرسم فیلم دیدن یا بازی کردن یا بیرون رفتنش میگیره امشبم گیر داد گفت بیا اسم فامیل بازی کنیم ..هرچی گفتم پدره من بیخیال حالش نی بذار درس و مخشمونو بوخونیم..گفت:ول کن بابا نه بازی میکنی نه درس میخونی بیا بازیییییییییی بیا بازی بیا اسم فامیل بیا اسم فامیل بیا بیا...هیچی دیگه دیدیم کودکه درونه پدره عزیزمان آروم نمیگیره نشستیم منو بابایی و آبجی کوچیکه سه تایی اسم فامیل بازی کردیم روده بُر شدیم از خنده چون بابایی آقا همش چرت و پرت مینوشت و تقلب هم میکرد ...با آبجی زمین رو از خنده گاز میزدیم از دست شیطونی های بابا...حیف حال ندارم سوتی ها و تقلب و شیطونی هاشو شرح بدم ...خیلی باحال بود...آخرشم قرار بود هرکی باخت بستنی بخره که با این که بابا برنده شد(البته با تقلب)چون من و آبجی کوچیکه پول نداشتیم و شپش ته کیف پولمون پارتی گرفته و داره آفتاب بالانس مهتاب بالانس میزنه بازم بابایی خان قرار شد بستنی بخره ...

الانم پشته کاغذه اسم فامیلش نقاشی یه زن و مرد کشیده میگیم چرا انقد خانمشو زشت کشیدی؟؟میگه:چون اگه زنش خوشگل باشه میدزدنش :| توجیهش صاف تو لوزالمعده م :/

+اصلا چه معنی دارد بچه از بابایش ببَرد...باباها همیشه باید بَرنده باشند :)

19.اعصاب مصاب تعطیل

خدا آدمو گاو کنه ولی گیره آدمِ گاو نندازه 

سوفی علیه سلام( اَرواحُنا فداه)

+بعضیا به تنهایی خودشون یه طویله گاون به همین سوراخ جورابم قسم...والاع :|

18.تپُل ها فرشته اند

تا حالا همه ی آدمهای تپلی که وارد زندگی ام شده اند جزو مهربان ترین و زلال ترینشان بوده اند...تپل های زندگیه من فراموش نشدنی اند...یکیشان همین تپلترین خانمه باشگاه....همیشه با لبخند و انرژی سلام میکند و وارد میشود آدم دلش میخواهد بغلش کند بگوید دوستت دارم...خانوم تپلی شاید فقط چندسال از من بزرگتر باشد...آنقدر مهربان و دلسوز است که فقط توی همین سه چهار جلسه حتی نگران من و درس و زندگی ام هم شده است ...خانم تپلی برای همه دل میسوزاند...برای همه لبخند میزند...وقتی همه دارند دور باشگاه قدم میزنند تا گرم کنند او برعکسه بقیه دور میزند یعنی خلافه جهت ...بعد هم برای بقیه دست تکان میدهد و شوخی میکند...خودم را از لا به لای صف به او میرسانم تا با او قدم بزنم...همه ی آدمها را دوست دارد...به بقیه ی تپل ها انگیزه میدهد لاغرها و خوش هیکل ها را تشویق میکند ...آدم از هم صحبتی با خانم تپله سیر نمیشود ...وقتی گفت یک بچه ی 4ساله دارد نپرسیدم دختر است یا پسر...خواستم بماند برای بعد خواستم وقتی بازهم با او هم صحبت میشوم سوالی داشته باشم برای کِش دادنه گفتگو ...از قصد حرف زدن با او را کش میدهم...وقتی آدم با خانم تپله حرف میزند باطریه خالیه قلبش دوباره شارژ میشود از بس که هی محبت و انرژی از لبخند و چشمهای نازش بیرون می پاشد...خانم تپلی حسود نیست .. همیشه لبخند میزند..از اعماقه قلبه دریایی اش محبت فوران میکند...کنارم که ایستاده بود و ورزش میکرد حین دقت به حرکات مربی گاهی نگاهم میکرد و نگاهش میکردم و کیف میکردم از برق چشمهای مهربانش...اصلا این بار که زودتر از بقیه رسیدم تخته استِپش را میگذارم کناره خودم ترجیحا سمت چپ چون موقع انجام حرکات سمت چپ بیشتر توی دیدم است.....تپل ها دوست داشتنی اند....اصلا قلبشان هم مثل هیکلشان بزرگتر است و محبت بیشتری تویش جا میشود....فردا برای دیدنه خانم تپلی ذوق دارم...برای دیدنش لحظه شماری میکنم...میدانم هرگز با او صمیمی نخواهم شد هرگز برای همیشه نخواهم داشتش...میدانم وقتی روزی از باشگاه برود یا بروم دیگر نخواهم دیدش...اما تا ابد توی ذهنم توی قلبم خواهد ماند بی آن که خودش بداند...خدا تپل ها را مهربان ترآفریده....حداقل تپل های زندگیه من را.

+از واژه ی "چاق" خوشم نمی آید..واژه ی "تپل" را دوست تر میدارم.

17.چرندیات

نویسنده ها میتوانند از سیاستمداران موثرتر و حتی خطرناک تر باشند....آنها میتوانند بدون هیچ کِش مکش و جنجالی خیلی نرم و آرام عقایدشان را به اعماق مغز خواننده ی آثارشان تزریق کنند و به طرز مرموز و ناملموسی هرچند موقتی یا حتی لحظه ای او را با خود همراه سازند...نویسندگان میتوانند خطرناک باشند...در دنیایی که خیلی ها برخلافه اندکی دیگر دریافته اند که با زور کاری از پیش نمیبرند قلم میتواند ابزار موثرتری باشد...در زمان کنونی ..نه اصلا از همان گذشته...یا بهتر بگویم در گذشته که نویسنده ها و کتاب خوانها سروکله شان پیدا شد و در حال و آینده که نسل های جدیدتر سرو کله شان پیدا میشود...انسان باید مراقب باشد چه میخواند از چه کسی میخواند برای چه میخواند....مراقب کتابهایی که میخوانید باشید...مراقب وبلاگهایی که میخوانید هم...نوشته هایشان میتواند مثل بخارهای سَمیِ نامرئی فکر و روحتان را آلوده کند...به خودتان می آیید میبینید عقاید و فکرتان 180 درجه چپه شده است بخصوص اگر کمی بی تجربه و خام و سُست عنصر باشید...برعکس بعضی هاشان هم میتواند باعث رشد تصاعدی فهم و عقل آدم شود...در هر صورت آدم باید مراقب باشد چه میخواند و برای چه میخواند...باید یادبگیرد هرچیزی را که قشنگ نوشته شده بود فورا نپذیرد و جَوّ آرایه های ادبی و و لحن نویسنده نگیرتش...سبک سنگین کند مغزش را بکار بیندازد بعد اگر با عقل و منطقش جور بود باور کند یا بپذیرد و با نویسنده هم سو شود یا نشود....

+نمیدونم چراحوصله پست گذاشتن ندارم....هی مینویسم هی پاک میکنم هی مینویسم هی پیشنویس میکنم..خوددرگیرم...تا این پست رو هم پاک نکردم برم شاید خوددرگیریم تموم شد :|

16.قصه های نیمه شب برای باران

دختره سه ساله ی خیالیم دیشب مث من بی خوابی به سرش زده بود دلش قصه خواست براش از خودم قصه بافتم ...خدا مغزمو شفا بده..الانم ساعت سه و نیم صبحه من هنو بیدارم :|

اینم قصه ی دیشبم برای دختربچه ی خیالاتم که بی خوابی به سرش زده بود

هشدار: این قصه بدآموزی دارد و نگارنده ی آن هنگام نگارش در مضیقه ی مالی به سر می برده است

15.درهَم بر هم

با سلوم

عرضم به طولتون که این روزا نت اومدنم کم شده به دلایلی... روم مشکی بهتون سر نزدم و ممنونم از مرامتون که سرزدین :)

در ادامه ی پست قبل باس بوگویَم که خیلی باشگاه خوش میگذره برای یه چندساعت غمام و دنیا و... یادم میره و سرم گرم میشه حسابی هم ذوق دارم براش به نحوی که دلم میخواست به جای یه روز درمیون هرروز بود روز اول سخت بود اما بعدش بدنم عادت کرد وچون قبلا هم حرکاتشو بلد بودم و زیاد تمرکزم از دست نمیره و میتونم زود حرکتا رو یادبگیرم و گیج نمیشم دیروز باوجود درد شدید با این که قرار بود نرم ولی رفتم و نه تنها سخت نگذشت بلکه کیف داد همه دردامم خوبه خوب شد و دیگه هوووووووووچ مشکلی ندارم و از این که فردا صبح قراره برم باشگاه دلم قیری ویری میره به علاوه یه تعداد ورزشکار جدید بهمون اضافه شدن که همه شون قد و هیکل و سنشون با من همخونی داره و دیگه بین اون جمع نخودی و ریزه میزه حساب نمیشم چون الان ما اکثریت رو تشکیل دادیم و دیگه من توی ذوقه تپلی ها نمیزنم خیلی خوب شد دیروزم مربی سایز تک تکمونو گرفت و نوشت وزنه بنده ازهمه شون کمتر بود حتی از اون تازه واردای هم هیکلم :/ عرررررررر کیف میکنم موقع ورزش مخصوصا با اون لبخندای شیرینه مربی موقع ورزش ناخوداگاه منم همراش لبخند میزنم خخخ ...موقع کلاس علاوه بر خوشرویی حسابی جدیه اما بعدش حسابی باهمه مون گرم میگیره دوسش دارم ...دیروزم باهاش شوخی هم کردم حتی خخخ ..

فردا هم قرار بود با آبجی کوچیکه ماشین بابارو بردارم بریم باشگاه اما داداشی گفت خودم میرسونمتون...دلم هوای رانندگی کرده بود ولی قسمت نشد ...ایشالا بعد

اما خاله کوچیکه.....خاله و همراهیاش یکشنبه از تهران برگشتن و یه آزمایش سه میلیون تومنی ازش گرفتن و یه سری دستورات دیگه دادن وتست مغزاستخون و این حرفا و دوباره باید دوازدهم اونجا باشن حوصله ی توضیح جزئیاتو ندارم بگذریم بهتره....حالشم خوبه فقط عصبی و خسته ست و امروزم سرگیجه داشت پونزدهم باز شیمی درمانی داره :| روحیه ش خوبه و قویه خداروشکر

یه چی دیگه هم قرار بود بگم یادم نی :/ حافظه در حد موز خخخ